ครู...ด้วยจิตวิญญาณ
จู่ ๆ ฉันก็นั่งคิด...คิดถึงความแตกต่างของคำว่า " ครู " กับ " อาจารย์ " สองคำ เผินๆ ไม่คิดอะไรให้มากดูเหมือนจะไม่มีความแตกต่างทางความหมาย แต่ในความรู้สึกของฉันนั้น ... ฉันคิดว่าแตกต่างกันในความขลัง ความน่าเชื่อถือ ... ความเคารพนบนอบ ... และความรู้ที่ถ่ายทอด
ฉันเรียกอาจารย์ที่สอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยว่าอาจารย์.. แต่เรียกครูที่สอนตั้งแต่อนุบาลยันมัธยมปลายว่าคุณครู แต่ก็มีนะบางคนที่ฉันก็จะเรียกว่าอาจารย์... ทำไม ?? ไม่รู้... อาจจะเพราะ " เกียรติ " กระมัง แต่สำหรับฉันคำว่าคุณครู คือ ฉันได้มอบเกียรติขั้นสูงสุดให้นั่นเลย อาจารย์สำหรับฉัน เปรียบเสมือน คนที่มากางหนังสือหน้าต่อหน้า ... พูด ๆ ๆ ๆ เราก็นั่งจดตาม ๆ ๆ ๆ พอหมดชั่วโมงก็แยกกันไป ได้อะไรจากในห้องที่เกาะติดสมองมาบ้างมั้ย ไม่สำคัญ .. เพราะจดอยู่ในสมุด
" คุณครู " ของฉัน ที่ให้เกียรติว่าสำคัญและฟังดูขลังกว่า... เพราะครู คือใครก็ได้ ที่สามารถถ่ายทอดความรู้จากประสบการณ์.. จากเรื่องราวที่บันทึกในสามัญสำนึก จากวันเวลาที่ท่านได้ผ่าน หรือ .. อาจจะอ่านมาจากหนังสือหรือได้ลงมือปฏิบัติมาแล้ว ... แต่ครู จะถ่ายทอดความรู้เหล่านั้นออกมา เพื่อจะสั่งสอนให้ศิษย์ได้รู้... รู้ที่ไม่ได้หมายถึง ต้องทบทวนจากหนังสือเมื่อคราวความใคร่รู้รุมเร้า แต่รู้ได้ โดยจดจำบันทึกไว้ในสมอง และรู้อย่างถูกต้องแตกฉาน
พ่อแม่..ครูคนแรกของลูก ... ถ้าอยู่กับปู่ย่าตายาย..ปู่ย่าตายายก็เป็นครูคนแรกของหลาน.. พ่อแม่ ไม่จำเป็นต้องเรียนจบฝึกหัดครู เพื่อที่จะเป็นครู..ปู่ย่าตายายก็เช่นกัน... พ่อแม่ เพียงได้ถ่ายทอดความรู้จริงถูกต้องให้กับลูก..สั่งสอนลูก.. บอกผิดหรือถูกและแนะแนวทางที่ถูกที่ควรให้ลูก..พ่อแม่ก็ คือ ครู ในลักษณะเดียวกัน..นั้น แม้กระทั่งหนังสือซักเล่มที่ให้ความชัดเจนก็เป็นครู
ในซอยบ้าน..ลุงมอเตอร์ไซค์รับจ้าง .. ใช้เวลาช่วงเย็นของทุกวันเป็นครู..ลุงเรียนจบ ม.6 รับจ้างสอนพิเศษเด็กๆ ประถม หลังเลิกเรียน ดูแลรวมถึงอบรม เด็กเกเรหลายคนไปเรียนแล้วติดใจ ในความใจดี โอบอ้อม และในวันว่างลุงก็สอนเด็กทำของเล่นจากวัสดุ..สอนจนเด็กทำเป็น... ทำเล่นกันเป็นที่สนุกสนาน พ่อแม่ก็วางใจลูกกลับจากโรงเรียนมา.. ไม่ได้ออกไปวิ่งเล่นกลางถนน หรือแอบหลบไปทำตัวนอกลู่ที่ไหน
ป้าอีกคน...อาชีพหลักทำสวน อาชีพรองทำขนมหวานส่งตามบ้านงาน ป้าคนนี้เรียนแค่ ป.4 ความรู้ตามวุฒิบัตรเรียนมาแค่นั้น ... แต่ความรู้โดยประสบการณ์มีเต็มเปี่ยม... ช่วงระบบบูรณาการกำลังเห่อกันใหม่ๆ..ป้าแกก็เป็นครู ... มีเด็กนักเรียนประถมแวะเวียนไปเยือน เรียนรู้จักกันตั้งแต่ต้นหญ้า สารพัดชนิด ยันไม้ผลรอบๆ สวน...รู้จักดิน รู้จักน้ำ รู้จักสภาพอากาศ ร้อนเย็นฝนชุกอะไร พืชพันธุ์แบบไหนชอบไม่ชอบ... ป้าถ่ายทอดความรู้จริงอย่างหมดเปลือกให้เด็กๆ ... วันไหนว่างป้าแกยังแถมสอนวิชาขนมไทย วุ้นมะพร้าว ... ข้าวตัมน้ำวุ้น ... ขนมชั้น ... เด็กแวะไปเมื่อไหร่ก็ได้ความรู้เมื่อนั้น ไม่เคยจะบ่ายเบี่ยงเกี่ยงงอน ฉันยังเคยไปนั่งห่อข้าวต้มน้ำวุ้นที่บ้านแกเลย
" ครู " มีความขลัง เพราะความเต็มใจจะถ่ายทอดความรู้ ไม่ใช่ เพราะทำเพียงเพื่อเห็นเป็นหน้าที่...แต่ทำเพราะตั้งใจที่จะทำ แม้ในความเป็นวิชาชีพ .. ตัวอย่างที่ฉันเล่ามาเหล่านั้นไม่ได้มีอาชีพครู แต่นักเรียนหรือลูกศิษย์ ต่างๆก็เต็มใจจะเรียกว่า ครู ... เพราะความรู้ต่างๆที่ได้รับ..ถ่ายทอดมาจากจิตวิญญาณ...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น